EN WAAR ZIJN DIE HANDJES?

Of, hoe Regi van Milk, Inc. zijn volk leerde omgaan met de politie.

Vrienden hebben is niet evident. Je wordt niet zomaar iemands vriend door hem of haar maat of moatje te noemen. Dus, als je wil dat de politie je vriend is dan moet je daar wel wat moeite voor doen. Het kan je leven sparen, en redden.

Wanneer de politie je staande houdt dan is de eerste taak die volbracht moet worden de veiligheid van zowel de persoon als van de politiemensen zelf. Dat houdt in: zo ver mogelijk weg van bijvoorbeeld het verkeer; zo ver mogelijk weg van de straat en op een plaats waar de persoon die wordt aangesproken zo onbeperkt mogelijk kan worden geobserveerd -- vooral de handen! Getrainde handen kunnen nu eenmaal heel snel een wapen tevoorschijn toveren.

Niemand, heilig noch crimineel, wil worden gestopt en ondervraagd door enkele sjampetters. Je wil gewoon voorbij dit blauwe obstakel en je reis verder zetten. De beste manier om dat te bekomen is kalm en beleefd de vragen te beantwoorden, gevraagde identiteitsbewijzen te overhandigen en dan nog iets: doe vooral alles wat ze je vragen, en toon je handen!

Als een politieagent vraagt om tegen de muur te staan, Dyab Abou Jahjah, dan doe je dat, tenzij je brokken wil -- uitlokken.

Je auto, de straat, het café zijn geen gerechtszalen. Je beantwoord de vragen van de politie. Je moet jezelf echter niet beschuldigen.
Je voert geen debat op straat, het is niet de plaats voor argumenten. Bovenal wees beleefd, werk mee, niet tegen. Neem geen voorbeeld aan de civiele ongehorigen die de maatschappij waar ze te gast zijn enkel misbruiken voor hun eigen entertainment, persoonlijke agenda and profijt.

Het is van het allerhoogste belang dat landen en gemeenschappen zoals de onze gerust kunnen zijn in het bestaande respect voor en het vertrouwen in de juridische procedures en dit in zowel goede als slechte tijden.

Dat begint eerst bij onszelf en niet in het minst door middel van een gezonde dosis respect voor hen -- de politie -- die de gevaarlijke job hebben om onze wetten te laten naleven.